Thursday, September 29, 2011

Philippine Airlines

May naisipan ang kumpanyang Philippine Airlines na mag-outsource ng mga empleyeado. At libo-libong empleyado ang maaapektuhan sa prosesong ito. Marami ang mawawalang ng trabaho.

Sangkatutak na welga at batikos naman ang inabot ng PAL galing sa mga empleyado/dating empleyado at mga pamilya ng empleyadong maaapektuhan ng outsourcing.

DRAAAAMA! Ayan nanaman ho tayo, magddramahan at mag-aaksyunan sa airport. Kahiya-hiyang eksena para ipakita sa mga dayuhan at kapwa Pilipino. Ano yan? may taping sa airport? Eksena.

Hindi naman sa hindi ko iniintindi ang mga nawalan ng trabaho, dahil, oo nga naman napakahirap maghanap ng trabaho ngayon. Sa napaka-kapal na kumpetisyong bumubulaga sa atin araw araw, hindi talaga natin maikakaila iyon.

Kaso kung iisipin naman nating mabuti, kung magsisisigaw tayo sa labas ng kumpanya maibabalik ba natin ang trabahong nawala?

At kung halata namang hindi nakikinig ang administrasyon sa ating mga hinaing, bakit hindi  nalang tayo gumawa ng paraan para makausad sa dagok ng buhay? Kesa sa ngangawa lang tayo maghapon at magsayang ng oras. May mahihita ka ba jan? Nandamay ka pa ng mga sibilyan, pinerwisyo mo pa ang bumubuhay sainyo, ang mga pasaherong na-delay.

Walang damayan. Alam mo na ngang may mali ang kumpanya hihiritan mo pa ng barbarikong banat? Asan na ang diskarte natin brad? Binigyan mo lalo ng dahilan ang kumpanya na tama ang pagpapatalsik sa iyo.

Isa pa, mag-iwan ka naman ng pride sa sarili mo. Kung alam mong walang kwenta ang kumpanya, walang pumipilit sa iyong manatili ka. At! unang una! Walang pumilit sa iyo na mag-apply ka sa kanila!

Pangalawa, naging boss ka na ba? Nagkaroon ka rin ba ng kumpanyang tulad ng pinagta-trabahuhan mo? Malamang sa malamang hindi, kaya wag kang magmarunong! Kung masyado kang marunong eh di gumawa ka ng sarili mong mundo. Simple di ba? Kesa sa magiging kritiko ka at aabang sa pagbagsak ng kumpanya.

Sa lahat ng PALEA members jan, paalala lang ho, 'Time is Gold'. Kesa sa sayangin natin ang oras sa pagpapaka-chic, gawin nating produktibo ang oras at humanap ng bagong trabaho o gumawa ng panibagong landas tungo sa mas masayang buhay.

'Everything happens for a reason' ho!

Sunday, September 25, 2011

Margarette

Anak ng tipaklong!! Ang cute ng pamangkin ko talagaaa!!


Ang Pangalan niya ay MARGARETTE RINOA
Ang tawag ko sakanya Meg
Ang tawag ng lolo niya sakanya Buretret

Kahit ano pang tawag sakanya, aminin na natin na cute talaga siya! Mukha ngang Koreana ee.. Pero, pinay po siya.. at pamangkin ko siya.

Siya syung tipo ng bata na  pag nakita mong ngumiti at tumawa sayo.. Erase na lahat ng pagod at worries mo.

Sa kasalukuyan, siya ang definition ng innocence, happiness and simplicity sa akin. Napaka-simpleng buhay.. ma-karga lang ni mommy, solb na.

Makakita lang ng bote ng Gerber, alam na! FOODTIME! Hahahaha! Ang sweet niya sobra. Siya ang anghel ng pamilya.

Mag iisang taon na siya sa susunod na buwan. Ang unang apo ng pamilya ay isang taon na! Excited lahat! Lalao na ang lolo't lola. Di mapakali kung san bibili ng damit! Wapakels na sa presyo ee, basta kay Margarette, lahat! Kaya!
Nakakatakot nga lang.. baka biglang maging spoiled to, katulad ng pag-spoil sa huling unica hija bago siya dumating.

Pero, hindi yan. Lord! Kayo na bahala, hehe.

Madaming pagababago sa pamilya nang dumating si Margarette.
Anjan na yung magliligpit kami ng bahay pag dadating siya..
Lilinisin ang bawat sulok, kulang nalang i-sterilize ang buong bahay.

Namememorize namin ang favorite songs niya. Alam niyo yung 'Three Special Steps' ni Agent Oso? Memorize namin yun! Kaming tatlo magkakapatid, sasayaw ng sabay sabay, mapatawa lang siya o mapatahan lang sa pagiyak.

Isa pang patok yung 'Hotdog Dance' ng tropa ni Mickey Mouse! HAAHAHA! Ang cute cute niya!
At! napapasayaw niya kami ah! Exclusive entertainers kami ni Margarette, ang bayad.. tumawa lang siya.

Minsan nagkasakit siya, at labas-pasok sa ospital... lungkot na lungkot kaming lahat. Di na ako sumasama sa ospital kasi ayokong makita yung pag-injection sa kanya.. Si mommy din, lungkot na lungkot lalo. Kaya isang araw...

Mommy: Tara, rosary tayo para kay Margarette
Kuyas and me: Okay po.

GANUN! Basta may 'Para kay Margarette'. Umu-okay ang lahat. Eh kami pa naman si tamad mag-rosary. Pero nung time na yun, heartlfelt talaga ang bawat Hail Mary..

Nakakatuwa ang mga baong saya samin.

Super cute pa!

Kaya naman na-conclude na namin ng isa kong kapatid na...

Nakakapressure magka-anak.. ang cute ni Meg e.
HAHAHAHAHA!! Totoo!

Wednesday, September 21, 2011

Reality shows are for the poor

Napakaganda ng konsepto ng Reality Shows..
Lahat kasi pwede..
Lahat sariwa..

WEHHH???

Wag niyo na kaming bolahin! Alam naman nating lahat na..
ang pinakamadramang buhay,
ang may pinakamakabagdamdaming storya..
ang laging..
WINNER!

Walang karapatan ang may-kaya manalo.
Kahit may talento ka, wala! Mas nakakaawa kasi ang mahirap.

Teka nga! kasalanan ba ng bata na nagsumikap ang mga magulang niya?
Bakit kailangang ipagdiinan na mahirap ang mahirap?

Gets na namin yun! Tulungan ang mahirap para lumaban, hindi i-endorse ang masaklap na buhay para yumaman o sumikat!

Hindi talaga patas ang mundo, pero ang determinado, may nararating dahil hindi tumitigil.
Hindi abnormalidad ang pagkatalo at pagkapanalo.. nasa timing yan ni Lord.
Kung feeling mo ikaw si Lord. WOW! Goodluck sa gimik mo.

Third Parties

Dati, sabi sa Biblya, ang mga nakikiapid ay pinaparusahan ng pampublikong paggagawad ng parusa.

Sila ay binabato ng bato hanggang makitil ang buhay..
Pero mga tol! Iba na ang panahon ngayon!

Ang pagiging third party o 'nakikiapid' ay isang estado na ubod ng hirap i-maintain..
Kaya naman minsan, kadalasan.. ipinagmamalaki na ito!

Kasi, pinaglalaban daw nila ang.. 'Pag-ibig'!!!
!@#$%^&*( NIYO!!

Hindi ko alam kung anong nagpapaandar at umaandar sa kokote niyo.
Hindi ko talaga maintindihan.. pero ang alam ko MALI!

RESPETO lang naman yan ee, pag nakuha mo yang 'partner' mo sa ganyang paraan..
duude! Matakot ka sa karma.

Sige, iba iba ang mga storya.. dahil magkakaibang tao nga naman tayo. Kaya nga naman suportado tayo ng mga nagsisulputang mga storya tungkol sa mga kabit.

Nakakaaliw nga naman ang mga kwento, pero hindi kailangang gayahin.
Utang na loob. Hindi porket matanda ka na at napatunayang hindi totoo ang kasabihang..
"Gaya gaya puto maya paglaki buwaya"
papalitan mo na ng..
"gaya gaya puto maya paglaki p*ta"

Konting moralidad lang, bawasan ang drama.
(hindi lang babae ang nagiging p*ta, dahil... ah! mahabang usapan yan)

Minsan din naman, hindi alam ng tao na 'third party' siya..
pero once nalaman mo na... alam mo naman ata ang gagawin..

kaso.. babanatan na tayo ng linyang..
"EH MAHAL KO SIYA E"

haylavet! haylavet! hay love the drama!!
Round of applause for the _______. (kayo na bahala)

Tuesday, September 20, 2011

Teacher! Teacher!

Ang mga guro o titser ay tinaguriang ga pangalawang magulang ng mga bata sa paaralan.

Hindi lingid sa kaalaman nating lahat na nag mga guro dito sa bansa natin ay may sweldo na kulang pa sa kulang talaga. Tipong masabi lang na, 'may sweldo ako'.

Kung tutuusin, ubod ng hirap ang trabaho ng mga guro. Sangkatutak na effort.

Nung bata ako, mejo pangarap ko din ang maging teacher.. kasi ang cool nung pag-nagchcheck sila ng papers. Nasa harap kasi ako dati lagi, pag seating arrangement.. una lagi! Kasi maliit ako (thanks to cherifer)... kaya lagi kong napapanood ang mga teachers sa teacher's table nila.

Sa tuwing magtuturo sila ng kung ano mang subject na naka-assign sa kanila, anjan na yung magpprepare sila ng course outline, at iba pang mga aktibidades tulad ng games para masaya ang klase.

Syempre gusto nila masaya ang mga mag-aaral, ang hirap nga naman magturo ng mga walang kabuhay-buhay na klase. Makuha alang ang atensyon ng mga bata, panalo na! Maituro lang ang mga dapat matutunan, masaya na, FULFILLED!

Pag nag-quiz at exams, dun na magkakaalaman. Dati, di ko gets yung, 'Walang teacher ang gustong may bumabagsak sa studyante'. Kasi ang feeling ko, isa sila sa mga nabuhay para pahirapan ang mga bata, sila ang dapat nirereport sa Bantay Bata. Pero hindi pala.

At hindi lang yon ang papel nila sa buhay ng mga studyante.. Halata sa mga guro kung sino ang may mga "puso" talaga sa pagtuturo. Sila yung ga gusto mong balikan pagka-graduate mo, pag umasenso ka na..
sila yung gusto mong sabihan na.. "Thank you po"

Sila yung mga guro na naging magulang mo, pag hindi okay sa bahay at halata nila..
Sila yung kakausap sayo, susuyuin ka para mas gumaan ang pakiramdam mo..
Sila na, lahat ibubuhos para lang may extra kang matutunan sa eskwela... ang magbigay ng atensyon, makinig sa problema at tumulong.

Maituturing nga na bayani ang mga guro.
Pakielamera sila minsan, daig pa ang pari mag-sermon, pinagtataguan ng kodigo at ginagawan ng codenames.
Sila ay minsang nagbigay ng 'impact'.

Iilan nalang ang mga totoong guro, at swerte akong, may iilan akong nadaanang ganun.
Salamat sa paghubog at paniniwala.


Pag umasenso tayo..sana isa-isahin natin sila.. ang nagturo satin ng tamang pronounciation ng "Thank you". Hindi basta tenkyu, kundi yung THank you talaga...

...ang nagturo satin ng biology, ang paiba-ibang value ng X-Y-Z, ang nagpakilala kay Confucius at Rizal,
...ang nagpakita satin na mas maganda pa rin ang Pilipinas
...at syempre, ang mga taong nagpa-realize satin na hindi lahat pera.

Mas mayaman pa din ang mga titser na may puso.

Sunday, September 18, 2011

Facebook 001

Anak ng tipaklong!!

Nakita niyo na ba ang bagong layout ng facebook?? May 'SUBSCRIBE' na!

Holy shit! anong pauso yon? at! may mga kung anu-anong additional shits pa sa gilid!
May mga babaeng ubod ng lake ng boobs sa sidebar.. ano yun? Dadag sa mga easy-accessed pornsites?
Way to go!

Nung minsan, pinalampas na yung ka-chican na chatbox ee. Kasi may option na i-modify, pero eto parang wala nang option kundi, lumayo at i-basura na ang facebook.

Siguro isang malaking bagay rin ang luma na ang makinang gamit ko para sa teknolohiya, pero ibig sabihin ba nito kung hindi kagandahan ang kompyuter mo, wala nang kwenta ang pag-ffacebook mo?

RACIST! Oo! third world country kami! pero wag niyong kakalimutan na ang mga pinakamahusay at pinakabangis na hackers at pirata eh galing samin! !@#$%^&*( kayo!


Sana inayos diba? ang sagwa.
Minsan na nga lang babalik ng facebook, wala pang dating.

YAYA! padalan mo ng goldbars si Mark Zuckerburg, patahimikin mo siya.

Friday, September 16, 2011

100 Days before Christmas

Pasko na, sinta ko, wala akong hinahanap.

Ayan nanaman, sangkatutak na Christmas Love songs nanaman ang maririnig natin.. sa bus, sa jeep, sa grocery, sa ministop, 711, sa lahat talaga!

Hindi naman ako si Scrooge na galit sa pasko.. sadyang, eh overrated na kasi ang pasko para sakin.
Pinagsama-samang, piyesta, valentines, at bday ng lahat. Masaya naman sana eh, kaso puro materyal na.
Yun! Yun ang nakaka-turn-off, nagsimula akong lumayo sa 'pasko' dahil hindi na ito ang nakagawian.

Pagandahan ng cellphone, pabonggahan ng damit, pagalingan mag-social climb. Hindi ko na nakita ang presensya ng Katolisismo sa pasko.

Isa pa, pagka pasko, ang mga kabataan, dapat lagi kang may 'partner', boyfriend o girlfriend na magpapainit ng pasko mo.. o diba? valentines day din?

Pag wala kang partner, official member ka na ng SMP, Samahan ng Malalamig ang Pasko.
Eh teka, diba dapat nga daw lahat kasali? Bakit exclusive kayo bigla? Oh see? Nagkakalimutan ng concept eh. Nakakainis.

Kaya sa tuwing nakakarinig ako ng Christmas songs,imbis na matuwa, napapalakas ang ipod ko..
Sa mga tunog na yun, naaalala ko ang komersyalismo at pagka-materyalismo ng mundo.

Ayusin naman sana natin, sayang eh, para sa mga bata, iparamdam ang pagibig hindi ang lutong ng bagong pera.

Friday, September 9, 2011

Passed!

Wuhaaannep! kung nabasa niyo at naaalala niyo,, sa blogpost kong, "Pressure", final interview ko nun para sa trabaho.

At oo! Pasado! LAhat naman talaga sa kumpanyang yun, pumapasa sa final interview.. pero di ba Malay mo ba kung gagawa ka ng history na ikaw ang isa sa hindi nakapasa. Hiyang hiya ka naman nun siguro.. at sangkatutak na.. "Everything happens for a reason" advices at pang-pakalma ang matatanggap galing sa pamilya't kaibigan!

Buti nalang, hindi nangyari yun! HAHAHA!

Kanina, nanggaling ako sa final medical.. okay naman.
Impressive ang kumpanya! Nasa isang building ang dental, x-ray, optometrist, physician at laboratory.. ang wala lang yung sa drug test.

Late pa nga ako dumating dahil.. ewan ko ah! sa lahat ng araw ngayon lang nagpapansin ang tiyan ko. Gets na?

Sinabi ko naman ang totoo.. kasi pinagalitan ako, "Ms. Repato! Bakit ngayon ka lang?'
"Eh miss.. nahirapan ako sa stool specimen ee.. pinaghirapan ko yan promise"
napangisi lang siya..

November na ang training! Mejo may dalawang buwan pako magliliwaliw! SULITIN NA TO!!

"Say goodbye to your Christmases, New Years, Christenings, Weddings and all other important occasions with your friends and family, pag duty niyo.. no excuses. There's no stopping now."

Okay, yang line na yan,, its either.. magpapatakot ka o machchallenge ka.
So, let's see!

Hello career!

Party Experience

Kiss and Cris
Nung Saturday.. gumimik kami ng friends ko.. dahil bday ni Kiss. 16 na daw siya.. char!
Dahil sa minsan nga lang kami magbihis ng ‘more than the usual’, excited ako! Matagal tagal na din ako di nag-heels kaya, nailabas muli sa kahon ang aking sapatos..

Take note, school shoes ko yun ah! TAPANG!! Kayan niyo yan? Kala mo de-auto at hatid sundo? HINDI! Isa ako sa mga pathetic college students na nakatayo sa bus pag late nagigising, with matching balance pa un ah! 

Dami kasing gentleman ngayon. !@$%^, or! Di lang ako pasado sa mga babaeng nakakagana paupuin. Reality shit.

O anyway.. mga alas-seven.. naligo nako tas nag-make up, sabi ko.. “!@#$%^ Ang PUTI KO!!” pero,  naisip ko.. magffade din yan.

Lumabas ako ng kwarto mga 8:45 para sa ‘Utol-check’, wala din kasi si ermats, nasa retreat. (okay di ba?)

V: Kuya, alis nako.. magkikita kami ni Kiss sa 711
Kuya: Ang puti ng mukha mo!
V: solid? Magffade din yan.
K: may auto ba kayo?
V: oo, dala ni Kiss si Paj.
K: Bakit ang laki ng bag mo? Para kang pupunta ng conference
V: Andito ung shoes ko ee.. atchaka, may mini purse akong dala.. yun lang bitbit ko later.
K: Bakit yan suot mo? (Longsleeves kasi ni erpats suot ko)
V: Eh ayoko mag-dress ee, baka mapaso pako ng yosi. Delikado na.
K: Ano oras ka uwi?
V: Mga 3 onwards..
K: Penge ako contact number ng kasama mo.. yung may birthday
(Kuha papel.. sulat number pati pangalan)
K: Sulat mo yung totoong pangalan
V: Yan nga! Kiss!
K: O?
V: Naman! Ngayon pa ba ko manttrip?
K: Ocge, ingat. Text text nalang
V: Okay Brotha!

At tuluyan nako umalis..

Pagdating dun.. elibs na elibs ako! Kasi first time ko sa place! Ang galiing!

At narealize ko.. ang puti nga ng mukha ko.. GEISHA.

Eh, alangan naming maghilamos ako dun.. keme na! PARTTTY!!! 

Cris, Iam, Vivie, Jen, Kiss

Sa loob ng club (7th High).. samu’t saring tao!
May bumbay sa likod namin, may Koreano sa kaliwa.. Akon sa kanan.
Models na hot, Dayoff na swerteng pinays, Kanong hanap ay swerteng pinay, mga college students na DRESS-TO-KILL talaga, at madami pang iba.

Kanya kanyang tactics ang mga kalalakihan, at ang mga chics naman, bigay na bigay magpapansin. May kindatan-action pa!

May lumapit sa table naming na bopuncer para sabihin na.. “Ma’am, may nag-ooffer po na ilibre kayo ng drinks and all, join-in lang daw po kayo sa table nila” At syempre, company call kami. “Mali eh! Mali yung age ni kuya”. May lumalapit din ng ilang beses para sabihing.. “CHEERS!!” tapos ipapamukha sayo ung baso niya! HAHAHA! Badtrip ka kuya!!

Masaya ang sounds ni  DJ Ron! Panahon ng 90’s ang tugtugan! SAYAA!!!

Iam and Vie
Malungkot na balita.. sumuko ang paa ko. Hindi na nga ako sanay, dati nagpapatintero pa kami kahit naka-heels, ngaun.. di na keri. Lumabas muna kami ni Iam. 

Yosi sa labas,  Hanap ng spot...
at nakita ang sasakyan ng 'Eastwood Models', 
yep! ang karwahe ng mga dyosang kumekendeng sa loob ng club!


I: Kweky, gusto ko mag-papicture sa limo!
V: o game!
I: Eh baka bawal..
V: Osige, papaicture ako.. pag di ako sinita, sumunod ka.
I: HAHA! cge.

Tumayo ako tas turo ng konti dun sa auto.. 
Ui! Walang sumita! Pero, may lumapit! 
"Ma'am! buksan ko yung pinto, kunware sasakay ka!"
V: O? Pwede? HAHAAH!
Kuya: Onaman!

AHHHHH!!

Syempre si Iam din, nagpapicture! HAHA! COOL!

Kuya: apply kayo sa eastwood models ma'am!
I&V: Weehh?? KAMI??
Kuya: Onaman! oh eto calling card, pasa lang kayo portfolio niyo.

HANEP!! Eastwood models!


Ang usapan naming ng birthday girl.. go-gora kami sa paghatak! Pero. Nag nangyari ay.. namayani pa rin ang mas gora! Di kinaya ang lebel ng ibang girls na bihasa na sa flirting101. Sorry ahh! HAHAH!
Birthday girl and Geisha

Pagkauwi namin, nasa auto na.. syempre mas masarap na mag-usap.. kasi di na sigawan. Kwentuhan na kung sino ang crush for the night! Akalain niyong yung minamata ko, ay! TAKTE! Di ko alam kung maiinis ako o matutuwa ako sa kwento ng kaibigan ee..

C: Vie, naalala mo nung sumasayaw tayo?
V: oh!
C: Yung lalake sa likod natin, (Hindi yung mga arabo ah! Yung crush of the night ko!)
V: Oh! Ano?
C: Tumitingin ako sakanya hanbang nagsasayaw tayo e, tumatawa lang siya. Siguro, sabi niya sana ikaw nalang kasayaw niya.

Feeling ko nman, nagiging mabait lang kaibigan ko.. KAIBIGAN NGA EH! Pwede din kasing.. “Kawawa naman tong babaeng toh, walang ibang masayaw buti nalang mabait ung friend nia”

Oh! Cris! Salamat sa pagiging mabait na friend! Salamat!

Nagkaroon ng paraan para Makita yung mga pictures mng gabing yun. Semi-kilig feeling nung Makita ang crushes of the night. Under-Probi pa yung bet ko ee.  Sorry naman ah!

And at 4am of September4. Kissy’s Brithday celebration with Bebs had officially ended.
GREAAT NIGHT! There’s always something about September!

Tuesday, September 6, 2011

Bad Band Name?

Magka-chat kami ng lidista namin.. nabalita niya na tutugtog kami sa school.. at dahil kami na lang available/bummed sa banda,, kami nalang ang natira..

Masaya kong binalita sa kanya na nakapagpractice nako. Kasi bukas may jam kami, oo. Pagkatapos ng interview ko.. manalo o hindi.. may jam kami. SARAP!

Matagal tagal na din kami hindi nag-jam kasi mahal ang renta.. dun sa may Estrada, Transound ang ngalan ng studio. Mababait tao dun, maganda amps, cable... basta maganda kaya may karapatang magmahal.

Anyway.. nagiisip kami ng pangalan ng banda..
sabi ko.. Chicken?
emoticons?

SABOG!! sabog ang suggestion, mema-pangalan lang, talaga. Kahit walang dating.. parang.. 'Please, bandname lang naman e'.

Pero, hindi siya pumayag, malamang hindi kami tugma ng lebel ng kasabugan (hindi kami nag-adik, natural sabog lang.. gets niyo yun) sooo.. nagisip pa kami..

Sabi niya. 'DILAW', dahil favorite color ng girlfriend niya dilaw. Koneksyon diba???
PERO! dahil sabog ako, pinatulan ko. 'OO! MAGANDA! maangas, parang myterious'
At least may motif na kami sa pictorial.

!@#$%^&*!!! TARAY! MAY PICTORIAL!!!

eh di solb na.. Dilaw. Matino di ba?
ngunit di nagtapos dun ang suhestyon! nag-type bigla!

"flavidus yellow, yellowish"


anak ng tipaklong!! MAS SABOG SIYA!!
sabi ko! ayan! mas okay yan!!
*sarcastic ka ba?
hindi!! hello!! magseseryoso pa ba tayo?? Mahiya naman tayo, graduate na tayo, lokohin naman natin para mejo enjoy!
*oo nga, pde na tayo magyosi sa school
oba! salubungin ko pa si *** (pangalan ng prof na galit sa amoy ng yosi)

Ang ganda di ba? parang magic spell lang na galing kay Harry Potter and friends, at dahil cute si Hermione magpronouce.. may tamang pronunciation ang band name.. ENGLISH ACCENT. Di kami tutugtog unless tama ang punto!

ayan na!! may band name na ulit kami!!
buti libre at hindi komplikado ang pagpalit ng bandname, kundi nalintikan nanaman kami.


****Yung next entry nito, dapat.. 'PARTY EXPERIENCE' na.. so watch out!!

PRESSURED

Bukas na... ay! mamaya na interbyu ko sa kumpanya! Final interview na yun.. alas-8 ng umaga. Gising pako.. parang field trip.. nakaka-excite!

De joke, di ako na-eexcite.. kinakabahan ako.. kasi baka hindi ako magising. At! may malaking pulang marka ako sa kanang braso ko. Parang masking tape pero pula, magmula kamay hanggang gilid ng siko.

Ewan ko,, pero kinaakabahan talaga ako..eto pa! may GPS ako sa noo! (Pimple sa noo) nang-aasar ang pagkakataon.. sentro talaga ehh.. 'You are here'. !@#$%^&* diba?

Pimple din sa siko meron! anak ng tipaklong! Ngayon lang ako nagkaron ng pimple sa siko!

So Bro, kayo na po bahala...
(Daanin nalang natin sa smile yung panel)

Friday, September 2, 2011

Tugs tugs tugs

Birthday ng tropa ko, at bukas ang celebration.

Tama!! Paparty nga kami ng mga friends ko this weekend! Excited noh? Eh matagal tagal na din kasi akong hindi nagpaparty, ang huli ko pa ngang napuntahan ay yung sa MOA, yung LAX. Mejo bago bago pa nga yun nun.

Hindi naman kami mahilig sa pag-paparty party, lalo na nung college, mas swak sa trip namin ang inuman lang, tutugan. Petix. Come as you are nga ika-nga nila.

Kaso, di rin maiaalis na minsan, masaya mgaparty, something new lang. Once in a blue moon ginagawa.

Bakit nga ba di naging 'Party animal'?

Una, wala akong sariling auto. Kung meron man, wala pakong lisensya nun. Mahirap umuwi.
Pangalawa, hirap kaya magdamit! ume-effort kapang mag-makeup.
Pangatlo, ang sakit sa mata ng usok na kulob.
Pang-apat, nasisiko ko yung mga midgets sa ulo nila. (may katangkaran kasi ako, pag nasisiko ko sila, ayun, irap ang abot ko sa small-but-terrible peeps)
At ang pinakahuli't pinakamatinding dahilan. Ang hirap magpaalam kela ermats at erpats. Di nga kasi ako nagsisinungaling, lalo na sa magulang ko.. pagalitan na nila ko, okay lang. Pero kung papayagan ako dahil sabi ko 'group study', di kaya ng konsensya ko.

Bukas! paparty kami!! HAHAHA! at dahil lahat kami matagal-tagal nang hindi pumaparty, excited kami!

Ano ba ang hanap namin sa bar?
Syempre tugtog! sasayaw, kahit di ako magaling sumayaw, okay na yung konting sway sway.
Lalake? HAHA! OO NAMAN! pero, window-shopping lang.

So ayan, para sa masayang gabi bukas! Leggo!!
GV GV GV GV!!

Happy Birthday Kiss!