Friday, November 18, 2011

Halimbawa ng mga Halimaw

Biglaan lang kagabi nang magkita-kita ang ilan sa mga tropa. Kwentuhan, as usual.
Pinayuhan ako ng kaibigan na aralin ang tipa nito.


Siya si Halimaw example #1

Di ko alam kung ano naisipan ng kaibigan kong yun para i-recommend yan. Kasi kay Halimaw example #2 eh walang humpay na ang pagsamba ko.
 
Siya nga si Halimaw example #2

Alam ko namang marami pang mas halimaw sa kanila, kaso kasi, mukhang di ko na sila kayang tanggapin pa... grabe ang pagsira ng pangarap eeh. Lalo na si...

Halimaw example #3

Ewan ko naman kung anong trip nito ni kuya, ginawa na ngang piano yung bass.. di pa nakuntento sa isa. May utak ata na sarili ung kabilang kamay ee. 


Hay naku mga halimaw.

Sunday, November 13, 2011

Seatmate

Naalala ko lang yung seatmate ko nung college, kadaldalan ko yun.
Pero malas niya, siya napapagalitan, ako hindi. Di kasi marunong magpigil yung ng halakhak niya.
Itago natin siya sa pangalang 'Gloria'. Hhhmm! bango ng pangalan!

Isang beses, nag-check kami ng papel.
G:Vie, ano ulit sagot sa number 5?
V: (Sinabi yung sagot)
G: okay, thanks! Hhhmm, Vie, bakit nga pala wala ka pang boyfriend?
V: (Napa-super weird look ako sa kanya) Okaayy ka lang???
 Pagkatapos mo akong tanungin kung anong sagot, yan naman tanong mo? Anong relevance??
G: Napaisip lang ako
V: Nambabastos ka ba? o gusto mo lang na doktorin ko papel mo?
G: Gago ka, ano naman feeling mo sakin? Di ako papasa kung di mo dodoktorin yan?
V: Oo, kasi di ka nakakopya kanina e.
G: Ugali mo din eh noh? Sama mo.
V: Direchahan na kasi, ise-segway mo pa kasi sa kabastos-bastos na tanong e.
G: Tangek, natanong ko lang talaga.
V: Muka mo.

(# 17 na.. konti pa lang ang check ni Gloria)

V: O pano ba yan?
G: Pleeease?

Alam na.

Pacman vs. Marquez

Ayun! Nanalo si Pacman pero mejo hindi natuwa ang madla.
Wala nakong pakelam.

Kayo na bahala magisip kung ngka-dayaan nga ba o nagka-bayaran.
Basta siya nanalo. Di ko ikayayaman ang pag-analyze jan.

Ang iniinda ko, di ako nakapanood ng live. Walang kwentang cable yan.
Muka lang akong tanga na nag-aabang ng tweets galing sa ANC.

Hindi naman ako makanood sa laptop kasi, bubulok bulok na rin to.
Nagrereklamo lang ako.

Nung naabutan ko sa GMA ang laban, mas nainis lang ako.
Ang sarap ng pagkain sa Tokyo tokyo commercial.
Badtrip.

Tuesday, November 8, 2011

Leukemia

Wala pa din akong trabaho, pero mejo sume-segway ng business. Baka may tutoran akong bata mamaya, grade five student. Kapatid siya ng tropa ko, sana matulungan ko siya. Kahapon, may baon pa kong assignment niya na 'Book Report', kaya ayun busi-busihan ang pango.

Bago ako gum-raduate ng highschool, mayroon nakong mga nararamdamang mga sakit sa dibdib (sana nga dahil  lumalaki yung boobs ko eh, pero hindi), sa likod at sa paa. Ayokong magpa-check-up kasi sasabihin nila, sa yosi to. Sus, nevahmind duhkter!

Kagabi, actually, kanina, mga alas-3 ng madaling araw, nagutom ako. Kampante naman ako na may pagkain kasi bertday ni erpats kahapon. Bale, may tirang pansit sa lamesa. At alam kong para sa akin siya.

Eh di ayon, ano pa nga ba? Pag gutom, eh di kumain! Walang diet diet! Kahit mas malaki na yung chan ko kesa sa boobs ko.. WAPAKELS!

Pagkaharap ko ulit sa laptop kong bulok, mejo nakaramdam nako ng paninikip ng dibdib.
Sabi ko sa sarili ko.. 'Ah, tubig lang 'to'

Wala, masakit pa din..
Makapagyosi nga.. (Tanga)
Eh di mas lumala.

Hanggang sa hindi ko na kaya..
Nag-goodnight na ako sa ka-chat ko.

Eh di sabi ko nanaman sa sarili ko.
'Alam ko na, lambing lang 'to galing kay ermats'

'Moooommmy!!!'
eh si mommy tulog na, malamang alas-3 ng madaling araw ee.

'Maaaamy!! Chest pains ulit'
Naiiyak nako, kasi ang sakit talaga.
Parang may nakapatong na 5 Margarette (yung pamangkin ko) sa dibdib ko.

Iniipit ko na yung dibdib ko ng unan, tapos naka-fetus position pa ako.
As in namimilipit ako sa sakit.

Bumangon si ermats.
Aba! Galit (First time!)

'Ano ba naman yan! Anong oras na?'
Sa isip isip ko.. mata-taymingan ko ba yung sakit?
Kasalanan ko bang kumain ng pansit? Eh gutom ako.

'Wag ka nang lalabas!' (Sino ba naman lalabas ng alas-3 ng madaling araw na masakit ang dibdib?)
sabi ko.. 'Tutor'
'Mommy, tutor'

'ANO??!' Iritable talaga siya.
Naisip ko tuloy.. Di ako love ni mommy. (Bata ampotek)
Tutor... sabi ko ulit. (Kasi mamaya na ako mag-sstart)

Hinihilot niya na ulit ako..
tapos kinuha yung BP ko..

'Uminom ba kayo kagabi?'
umiling ako..
'Abusuhin mo pa yang katawan mo!'
Hindi nga po ako uminom ehh.

Hanep di ba? Namimilipit ka na, sinesermunan ka pa.

Ngayong umaga, dumating si kuya...
at the same time, malambing na din si mommy. Nasa wisyo na ee.

'May, wag ka na kasing maliligo ng madaling araw.'
Eh ang lagkit kayaa, kahit na sabihin mong may aircon.. iba padin pag fresss!
Atchaka, di ako naligo kagabi. Nagpalit lang ako ng damit.

'Alam mo bang 100 over 70 ka?, lowblood ka'
Ehh okay lang.. halos lahat sa tropa maga ganun ganun din ang score sa BP.

Eh di si kuya emeksena!
'Hoy! gusto mo bang magka-leukemia?? Ang bata bata mo pa! Wala na kaming kapatid!'

ANAK NG TIPAKLONG!!
Winner ah!
Para ngang sa tono niya, excited siya eh! Chaka, maka-leukemia naman 'teh!
Di ba pwedeng stressed muna?
Over eh!

Tanggap ko namang magkaka-cancer ako balang araw pero.. hindi cancer of the blood. Lungs, pwede pa..


Di ko din ma-gets kung malabing ba sila o may hidden agenda ee.
CHIIC!

'Under-aged ka pa nga sa ibang mga trabaho tapos ngayon 20 ka palang kung anu-anong sakit na yang meron ka'

Parang hinatulan eh.