Aha! message tone alert.
Message: Wala na sa buhay namin ang ex-gf ng kapatid ko natinawag akong "kupal". Sweeet!
Isang gabi, nag-overnight ako sa Cebu at may ni-room mate akong chics. Buong gabi kaming nagkulitan at nagharutan. Slumber party ee, bakit ba..
Umaga may nag-alarm, syempre nakakairita.. hindi ko pinansin.
Bigla ko nalang naalala bgla yung isang beses,nasa bahay kami. Wala na ang gumuhong relasayon ng kapatid ko at ng ex nya.. (halata bang ganun na lang ang galit ko sa ex?)
Nsa kwarto kaming nuong pamilya, epro nandun yung ex nya.. weird. Wala na nga sila pero nasa bahay pa siya..
Tuwing lalabas ako sa garahe para magyosi, lagi kong nadadanan sa dning room ang cellphone ng ex ni kuya.. na bigay ni kuya.. Nagvivibrate. Diko na pinansin, pakelam ko sa phone nya.
Pasok ulit ako sa kwarto, lwemtuhan..
Labas ulit.. para magyosi, nadaanan ko nanaman yunglintik na cellphone nagvvibrate.
Pasok ulit.. kwento
Labas.. vibrate ulit lintik na cellphone.
Diko alam kung censor ba yun na tuwing lalabas ako magvvibrate. Nananadya pati cellphone. Badtripee.
Pero sige, hinayaan ko nalang at nagwwish na sana makaramdam yung ex ni kuya.
Balik sa routine,
Labas para magyosi
Pasok para kwento
Labast ulit..
Walang intis, bawat labas ko, nagvvibrate talaga.
Hanggang sa pumitik nako..
"Ano ba yang cellphone nayan? Kung di papatyin yan lulublob ko sa batcha kasama ng pagong yan!!"
--Nanahimik lahat..
Lakas ng boses ko ee.
Yun pala nananaginip ako, at yung cellphone ng isang chics, nagvvibrate.. tinatawagan ng ermats nya.
Pakshet boys and girls, hanggang ngayon, binabangungot ako ng ex ng kapatid ko.
Showing posts with label family. Show all posts
Showing posts with label family. Show all posts
Wednesday, October 9, 2013
Vibrate
Saturday, January 7, 2012
Tama ba pagkakaintindi ko?
Bunso ako sa magkakapatid, maldita ako at bitchera minsan, kadalasan. Mabait ang nanay ko, tatay ko naman cool, ayaw niya ng conversations and confrontations pero, cool pa din naman siya.
Kaso sa kahit anong bait at tino ng mga tao sa paligid ko, sadyang mareklamo talaga ako. Siguro yan na ang new year's resolution ko.
Ang panganay kong kapatid, nakatira din dito sa bahay, kasama yung girlfriend niya. Siguro mga higit-kumulang dalawang taon na silang nakatira dito. Nagsimula silang tumira dito nung nagkaroon ng kaaway si kuya sa pamilya ng babae, soo.. ayun, sumama din siya dito sa bahay.
Si kuya, nagtrabaho siya minsan bilang freelancer, pero ngayon, may trabaho na siya na kailangan niyang lumabas ng bahay.
Yung girlfiriend niya, dito sa bahay. Dumating sa bahay si kuya, andito siya, umalis ng bahay, andito din siya.
Nung una, kahit hindi din naman okay sakin na may-live-in kapatid ko sa bahay namin, eh nilunok ko naman. Tipong, nag-try din akong mahalin yung girlfriend niya kasi, kapatid ko siya eh. Atsaka, ayaw ko din namang ma-o.p. siya sa bahay namin. Frustrated cool family nga kami e.
Public Highschool graduate si Ate, nagtrabaho sa isang kumpanya bilang factory worker. Magaling siya magluto ng adobo, spaghetti, carbonara, at iba pang pagkain. Housewife material nga, yun ang nagustuhan ng kuya ko sakanya.
Hanggang sa nung isang araw napapansin ko na, mejo awkward na kami ni Ate. Siguro kasi di nga maganda yung set-up nasa isang bahay. Anjan na yung sari-sariling gamit na, eh okay lang din naman sakin, madamot din ako eh.
Isang araw, may nag-add sakin sa facebook, kapamilya ni Ate, so ako naman, okay lang sige.. CONFIRM!
Eh iba pala ang gusto.. sa isang picture kong napakalandi, (naka-swimsuit kasi) nag-tag siya ng mga lalaking di ko kilala. As in madami. Umiyak ako syempre, potek, wala na ngang boobs, pagttripan mo pa?
Nagalit talaga ako sa pamilya ni Ate, unfair nga ako nun nung sinabi ko na.. "Eh ano aasahan mo eh walang breeding?" Kaso nasabi ko na sa likod niya dahil sa sobrang hiya at galit talaga.
Nakita ako ni kuya na umiiyak, tapos sabo niya.. "Sorry daw sabi ni Tang."
Ako naman, anak ng tipaklong na may mansanas!!! Hindi niya ba kayang mag-sorry ng personal?
Yun po ang ugat ng lahat ng to, "Sorry" lang.
Simula nun, di nako malayang nakakapasok sa kwarto ni kuya, mas tumindi ang pagsasarili ng mga groceries, wala nang pakelamanan. Nagulat nga ako, kasi si Kuya yung nagtatak sa utak ko na "Pamilya muna", eh siguro nga, nag-iiba ang tao.
Yon naman ang major tampo ko, alam na ngang may mali eh, di mo pa ko kinausap? Kuya kita diba? Yon! Yon ang drama ko. Eh kung sabagay, di ko naman kayang ipagluto kapatid ko araw araw kasi tamad nga ako.. Atsaka ano ako? Katulong? este, girlfriend?
Dumating ang araw na, lumipat ng bahay yung pamilya ni Tang. Mas malayo pa yung simbahang nilalakad namin kesa sa bahay nila. Nagtaka ako, bakit di pa siya lumipat? Napaisip ako, malamang hindi yun tungkol sa, may sarili siyang desktop, naka-aircon siya at higit sa lahat 24-hours facebook. Hindi yun dahil dun.. dahil yun sa mahal na mahal niya talaga yung kapatid ko, na hindi niya maatim na hindi makita sa pagmulat ng kanyang magagandang mata. Inuulit ko, HINDI dahil sa masarap ang buhay niya dito.
Ayan nananaman ang kamalditahan ko!! Akalain mong nasabi kong 'Social climber' siya? Sa likod niya ah? Binabackstab ko girlfriend ng kapatid ko na nakatira sa bahay namin? Ang kapal ng mukha ko. Di ko man lang inisip yung quality time nila sa kwarto nila? Kapal ng mukha ko nga naman. Oh shet, isang malaking delubyo. Help me Lord.
Nagpatulong ako kay Lord, sabi ko, "Bro, tulungan niyo naman po akong intindihin si Tang, kasi mahal ko po yung kapatid ko, eh alam ko naman na malungkot siya na magkaaway kami, kasi pati siya di ko na din nakakausap, ano po ba dapat ko gawin?"
Tadaa!
Wala, di pa sinasagot ni Bro yung dasal ko. Or! Maldita lang talaga ako. Dahil ewan ko nga ba! Di ko maalis sa isip ko na bahay namin ito, girlfriend pa lang siya, at higit sa lahat, pinagmamadamot niya kapatid ko sa amin.
Kaso mali din talaga ako. Wala ako sa lugar, 'Kuya' ko yun eh. Mas bata ako. Kaya pag aalis ang buong pamilya, walang may karapatang magsabi na mali ang pagsakay ni Tang sa passenger's seat habang sila mommy, daddy, at isa pang kuya ay nasa likod. Wala din nagsasabing mali ang pag-cargo ng mga magulang namin sakanya tuwing aalis. Wala.Magaling naman siyang makisama.
Walang masama sa ginagawa nila, kaya ko nga nakikitang harap-harapan eh, kasi walang dapat itago.
Walang masama sa pag-grocery nila na may auto pa, habang yung nanay namin nag-ggrocery ng naka-tricycle lang.
Wala din namang masama na kahit harap-harapang...
Ay hindi pala ako yung tinutukoy ni Tang niyan, sensitib lang ako. Tangina me talaga!
Tsaka kung ako nga yan, dapat wala eh, may karapatan siya, girlfriend siya ng kapatid ko eh, chaka sus! Ano lang ba yan kumpara sa ginawa ko sakanya? Kinausap ko lang siya ng konting may taray, kupal na? Di ba pwedeng nasindak ka lang kasi alam mong tama ako pati nasa bahay ka namin? Im not sure.
Ako nagsimula nito eh. Ay ewan nga naman. Asan kaya kuya ko?
Hhmm..Di naman gwapo kapatid ko, (well, di rin naman ako kagandahan) pero pag may nagsabing panget siya, !@$%^&*( ako babasag sa mukha mo para lang masabi mong mas panget ka na sa kuya ko. Pag may nagsabing o gumalaw o kahit ano, kapatid ko yan eh. Alam mo na. (Yun ang alam ko) Tama ba alam ko o nagmamarunong lang ako.
Iba yata ang usapan pag girlfriend mo. Ewan ko, tama ba pagkakaintindi ko? O hindi lang talaga ako makaintindi?
Siguro ito yung isa mga tampuhan na kailangan talaga ng matinding tulong ni Bro, kasi nakaka-immune din pala ang walang pakielamanan sa loob ng bahay. Ewan ko, tama ba?
Ay potek, ewan ko, pero for the meantime...Good luck nalang sa kanya-kanya nating buhay!:D
--From your loving kupal sister.:) Best Wishes!
Kaso sa kahit anong bait at tino ng mga tao sa paligid ko, sadyang mareklamo talaga ako. Siguro yan na ang new year's resolution ko.
Ang panganay kong kapatid, nakatira din dito sa bahay, kasama yung girlfriend niya. Siguro mga higit-kumulang dalawang taon na silang nakatira dito. Nagsimula silang tumira dito nung nagkaroon ng kaaway si kuya sa pamilya ng babae, soo.. ayun, sumama din siya dito sa bahay.
Si kuya, nagtrabaho siya minsan bilang freelancer, pero ngayon, may trabaho na siya na kailangan niyang lumabas ng bahay.
Yung girlfiriend niya, dito sa bahay. Dumating sa bahay si kuya, andito siya, umalis ng bahay, andito din siya.
Nung una, kahit hindi din naman okay sakin na may-live-in kapatid ko sa bahay namin, eh nilunok ko naman. Tipong, nag-try din akong mahalin yung girlfriend niya kasi, kapatid ko siya eh. Atsaka, ayaw ko din namang ma-o.p. siya sa bahay namin. Frustrated cool family nga kami e.
Public Highschool graduate si Ate, nagtrabaho sa isang kumpanya bilang factory worker. Magaling siya magluto ng adobo, spaghetti, carbonara, at iba pang pagkain. Housewife material nga, yun ang nagustuhan ng kuya ko sakanya.
Hanggang sa nung isang araw napapansin ko na, mejo awkward na kami ni Ate. Siguro kasi di nga maganda yung set-up nasa isang bahay. Anjan na yung sari-sariling gamit na, eh okay lang din naman sakin, madamot din ako eh.
Isang araw, may nag-add sakin sa facebook, kapamilya ni Ate, so ako naman, okay lang sige.. CONFIRM!
Eh iba pala ang gusto.. sa isang picture kong napakalandi, (naka-swimsuit kasi) nag-tag siya ng mga lalaking di ko kilala. As in madami. Umiyak ako syempre, potek, wala na ngang boobs, pagttripan mo pa?
Nagalit talaga ako sa pamilya ni Ate, unfair nga ako nun nung sinabi ko na.. "Eh ano aasahan mo eh walang breeding?" Kaso nasabi ko na sa likod niya dahil sa sobrang hiya at galit talaga.
Nakita ako ni kuya na umiiyak, tapos sabo niya.. "Sorry daw sabi ni Tang."
Ako naman, anak ng tipaklong na may mansanas!!! Hindi niya ba kayang mag-sorry ng personal?
Yun po ang ugat ng lahat ng to, "Sorry" lang.
Simula nun, di nako malayang nakakapasok sa kwarto ni kuya, mas tumindi ang pagsasarili ng mga groceries, wala nang pakelamanan. Nagulat nga ako, kasi si Kuya yung nagtatak sa utak ko na "Pamilya muna", eh siguro nga, nag-iiba ang tao.
Yon naman ang major tampo ko, alam na ngang may mali eh, di mo pa ko kinausap? Kuya kita diba? Yon! Yon ang drama ko. Eh kung sabagay, di ko naman kayang ipagluto kapatid ko araw araw kasi tamad nga ako.. Atsaka ano ako? Katulong? este, girlfriend?
Dumating ang araw na, lumipat ng bahay yung pamilya ni Tang. Mas malayo pa yung simbahang nilalakad namin kesa sa bahay nila. Nagtaka ako, bakit di pa siya lumipat? Napaisip ako, malamang hindi yun tungkol sa, may sarili siyang desktop, naka-aircon siya at higit sa lahat 24-hours facebook. Hindi yun dahil dun.. dahil yun sa mahal na mahal niya talaga yung kapatid ko, na hindi niya maatim na hindi makita sa pagmulat ng kanyang magagandang mata. Inuulit ko, HINDI dahil sa masarap ang buhay niya dito.
Ayan nananaman ang kamalditahan ko!! Akalain mong nasabi kong 'Social climber' siya? Sa likod niya ah? Binabackstab ko girlfriend ng kapatid ko na nakatira sa bahay namin? Ang kapal ng mukha ko. Di ko man lang inisip yung quality time nila sa kwarto nila? Kapal ng mukha ko nga naman. Oh shet, isang malaking delubyo. Help me Lord.
Nagpatulong ako kay Lord, sabi ko, "Bro, tulungan niyo naman po akong intindihin si Tang, kasi mahal ko po yung kapatid ko, eh alam ko naman na malungkot siya na magkaaway kami, kasi pati siya di ko na din nakakausap, ano po ba dapat ko gawin?"
Tadaa!
Wala, di pa sinasagot ni Bro yung dasal ko. Or! Maldita lang talaga ako. Dahil ewan ko nga ba! Di ko maalis sa isip ko na bahay namin ito, girlfriend pa lang siya, at higit sa lahat, pinagmamadamot niya kapatid ko sa amin.
Kaso mali din talaga ako. Wala ako sa lugar, 'Kuya' ko yun eh. Mas bata ako. Kaya pag aalis ang buong pamilya, walang may karapatang magsabi na mali ang pagsakay ni Tang sa passenger's seat habang sila mommy, daddy, at isa pang kuya ay nasa likod. Wala din nagsasabing mali ang pag-cargo ng mga magulang namin sakanya tuwing aalis. Wala.
Walang masama sa ginagawa nila, kaya ko nga nakikitang harap-harapan eh, kasi walang dapat itago.
Walang masama sa pag-grocery nila na may auto pa, habang yung nanay namin nag-ggrocery ng naka-tricycle lang.
Wala din namang masama na kahit harap-harapang...
Ay hindi pala ako yung tinutukoy ni Tang niyan, sensitib lang ako. Tangina me talaga!
Tsaka kung ako nga yan, dapat wala eh, may karapatan siya, girlfriend siya ng kapatid ko eh, chaka sus! Ano lang ba yan kumpara sa ginawa ko sakanya? Kinausap ko lang siya ng konting may taray, kupal na? Di ba pwedeng nasindak ka lang kasi alam mong tama ako pati nasa bahay ka namin? Im not sure.
Ako nagsimula nito eh. Ay ewan nga naman. Asan kaya kuya ko?
Hhmm..Di naman gwapo kapatid ko, (well, di rin naman ako kagandahan) pero pag may nagsabing panget siya, !@$%^&*( ako babasag sa mukha mo para lang masabi mong mas panget ka na sa kuya ko. Pag may nagsabing o gumalaw o kahit ano, kapatid ko yan eh. Alam mo na. (Yun ang alam ko) Tama ba alam ko o nagmamarunong lang ako.
Iba yata ang usapan pag girlfriend mo. Ewan ko, tama ba pagkakaintindi ko? O hindi lang talaga ako makaintindi?
Siguro ito yung isa mga tampuhan na kailangan talaga ng matinding tulong ni Bro, kasi nakaka-immune din pala ang walang pakielamanan sa loob ng bahay. Ewan ko, tama ba?
Ay potek, ewan ko, pero for the meantime...Good luck nalang sa kanya-kanya nating buhay!:D
--From your loving kupal sister.:) Best Wishes!
Saturday, December 24, 2011
Aruykupo! Di pa ba tayo sanay?
Dati, sangkatutak na ka-konserbatibuhan ang pinapairal ng mga Pilipino. Pero ngayon, hindi na.
Dati, pag may lakad ang pamilya, lahat! Sasama, uunahin ang pamilya.
Dati, pag sinabing ito lang ang 'pwede', wag kang makulit dahil kahit anong ngawa mo jan, yon lang talaga ang pwede.
Dati, ang paninigarilyo ay para sa mga nakakatanda lang at may mga sweldo.
Dati, hindi tanggap ang babaeng lumalaklak ng serbesa sa kung saan saan.
Dati, ang nakasal lang ang pwedeng tumira sa iisang bubong.
Dati, ang alas-sais ng umaga ay mejo madilim pa.
Dati, ang mga bakla't tomboy ay kinamumuhian.
Dati, hindi kailangang magtrabaho ng mga nanay.
Dati, ang mga damit ng mga tao ay hindi pa kasing weird ni Lady Gaga na ultimo karne ginagawang damit.
Dati, ang usapang sex ay sagrado't walang pwedeng sumigaw ng mga private organs natin out loud.
Dati, di ka pwedeng mag-rason sa nakakatanda saiyo.
Lahat yan, dati na. Ahh, yung iba mejo natira..
Pero madami pang 'dati' na maaring idagdag sa listahan, masyado lang siguro akong bata para hindi malaman yung mga yun.
Nalaman ko lang naman yang mga yan base sa mga kwento ng Tanders e.
Ngayon, marami na ang pagbabago.
Ayaw mo man o hindi, wala kang kontrol sa takbo, pero may kontrol pa din kahit papano kung papairalin mo 'to sa pamilya mo o hindi. Mejo mahirap nga lang kontrolin. Para kang nagpigil ng tsunami.
Hhmm..may mgamatatanda, elders na nakakaintindi sa mga pagbabago. At meron namang, wala, walang pag-asang makaintindi sa mga pagbabago. Pag isa sa mga nakagisnang 'Dati' ay hindi nasunod ng mga kabataan. Bastos ka na, walang modo, walang respeto, kulang nalang itakwil ka sa angkan.
Kung sabagay, may mga paraan namang nakakabastos. Pero may banat na innovative yet respectful. Maganda yun, kaya yung ibang elders nakiki-jive na din sa mga trip natin. Konting hide-hide nalang ng mga mejo extreme-trips na alam naman nating tayo lang ang makakaintindi. At least may effort silang umintindi. Kaya naman sa facebook, hala! Hide ng mga.. hhmm, alam niyo na yan.
Meron din namang mga elders na mababait. Open to changes. Kaso, minsan, naaapi nga sila, sabay tanong ng "Ganyan na ba talaga ang mga Kabataan ngayon?".. sabay analyze. Kaya dumadami ang wrinkles niyo mothers and fathers. Sabi nga eh, "Hindi porket nasanay na ang mga mata at tenga natin sa kabastusan eh tama na iyan, baka tularan pa ng mga mas nakakabata."
May mga pagbabago kasing hindi masyadong iniisip. Padalos-dalos ika-nga. Hindi natin napapansin na may natatamaan at naaapektuhan na pala tayo sa hindi magandang paraan. Sana ba kung sa atin lang ang mundo.. okay lang. Pero kahit papano kailangan nating MAKISAMA.
Hindi masyado magandang tignan kung sa isang pamilya, KANYA-KANYA na.
Walang pakielamanan sa nararamdaman ni nanay, tatay, kuya, ate o bunso. Kahit sana man lang yung tradisyon na yun lang ang maitago natin, okay na. Solb na.
Yun na nga lang ang magpapasaya sa'ting tunay e, tatakwilan pa ba?
Give and Take lang.
MERRY CHRISTMAS!
Dati, pag may lakad ang pamilya, lahat! Sasama, uunahin ang pamilya.
Dati, pag sinabing ito lang ang 'pwede', wag kang makulit dahil kahit anong ngawa mo jan, yon lang talaga ang pwede.
Dati, ang paninigarilyo ay para sa mga nakakatanda lang at may mga sweldo.
Dati, hindi tanggap ang babaeng lumalaklak ng serbesa sa kung saan saan.
Dati, ang nakasal lang ang pwedeng tumira sa iisang bubong.
Dati, ang alas-sais ng umaga ay mejo madilim pa.
Dati, ang mga bakla't tomboy ay kinamumuhian.
Dati, hindi kailangang magtrabaho ng mga nanay.
Dati, ang mga damit ng mga tao ay hindi pa kasing weird ni Lady Gaga na ultimo karne ginagawang damit.
Dati, ang usapang sex ay sagrado't walang pwedeng sumigaw ng mga private organs natin out loud.
Dati, di ka pwedeng mag-rason sa nakakatanda saiyo.
Lahat yan, dati na. Ahh, yung iba mejo natira..
Pero madami pang 'dati' na maaring idagdag sa listahan, masyado lang siguro akong bata para hindi malaman yung mga yun.
Nalaman ko lang naman yang mga yan base sa mga kwento ng Tanders e.
Ngayon, marami na ang pagbabago.
Ayaw mo man o hindi, wala kang kontrol sa takbo, pero may kontrol pa din kahit papano kung papairalin mo 'to sa pamilya mo o hindi. Mejo mahirap nga lang kontrolin. Para kang nagpigil ng tsunami.
Hhmm..may mga
Kung sabagay, may mga paraan namang nakakabastos. Pero may banat na innovative yet respectful. Maganda yun, kaya yung ibang elders nakiki-jive na din sa mga trip natin. Konting hide-hide nalang ng mga mejo extreme-trips na alam naman nating tayo lang ang makakaintindi. At least may effort silang umintindi. Kaya naman sa facebook, hala! Hide ng mga.. hhmm, alam niyo na yan.
Meron din namang mga elders na mababait. Open to changes. Kaso, minsan, naaapi nga sila, sabay tanong ng "Ganyan na ba talaga ang mga Kabataan ngayon?".. sabay analyze. Kaya dumadami ang wrinkles niyo mothers and fathers. Sabi nga eh, "Hindi porket nasanay na ang mga mata at tenga natin sa kabastusan eh tama na iyan, baka tularan pa ng mga mas nakakabata."
May mga pagbabago kasing hindi masyadong iniisip. Padalos-dalos ika-nga. Hindi natin napapansin na may natatamaan at naaapektuhan na pala tayo sa hindi magandang paraan. Sana ba kung sa atin lang ang mundo.. okay lang. Pero kahit papano kailangan nating MAKISAMA.
Hindi masyado magandang tignan kung sa isang pamilya, KANYA-KANYA na.
Walang pakielamanan sa nararamdaman ni nanay, tatay, kuya, ate o bunso. Kahit sana man lang yung tradisyon na yun lang ang maitago natin, okay na. Solb na.
Yun na nga lang ang magpapasaya sa'ting tunay e, tatakwilan pa ba?
Give and Take lang.
MERRY CHRISTMAS!
Tuesday, November 8, 2011
Leukemia
Wala pa din akong trabaho, pero mejo sume-segway ng business. Baka may tutoran akong bata mamaya, grade five student. Kapatid siya ng tropa ko, sana matulungan ko siya. Kahapon, may baon pa kong assignment niya na 'Book Report', kaya ayun busi-busihan ang pango.
Bago ako gum-raduate ng highschool, mayroon nakong mga nararamdamang mga sakit sa dibdib (sana nga dahil lumalaki yung boobs ko eh, pero hindi), sa likod at sa paa. Ayokong magpa-check-up kasi sasabihin nila, sa yosi to. Sus, nevahmind duhkter!
Kagabi, actually, kanina, mga alas-3 ng madaling araw, nagutom ako. Kampante naman ako na may pagkain kasi bertday ni erpats kahapon. Bale, may tirang pansit sa lamesa. At alam kong para sa akin siya.
Eh di ayon, ano pa nga ba? Pag gutom, eh di kumain! Walang diet diet! Kahit mas malaki na yung chan ko kesa sa boobs ko.. WAPAKELS!
Pagkaharap ko ulit sa laptop kong bulok, mejo nakaramdam nako ng paninikip ng dibdib.
Sabi ko sa sarili ko.. 'Ah, tubig lang 'to'
Wala, masakit pa din..
Makapagyosi nga.. (Tanga)
Eh di mas lumala.
Hanggang sa hindi ko na kaya..
Nag-goodnight na ako sa ka-chat ko.
Eh di sabi ko nanaman sa sarili ko.
'Alam ko na, lambing lang 'to galing kay ermats'
'Moooommmy!!!'
eh si mommy tulog na, malamang alas-3 ng madaling araw ee.
'Maaaamy!! Chest pains ulit'
Naiiyak nako, kasi ang sakit talaga.
Parang may nakapatong na 5 Margarette (yung pamangkin ko) sa dibdib ko.
Iniipit ko na yung dibdib ko ng unan, tapos naka-fetus position pa ako.
As in namimilipit ako sa sakit.
Bumangon si ermats.
Aba! Galit (First time!)
'Ano ba naman yan! Anong oras na?'
Sa isip isip ko.. mata-taymingan ko ba yung sakit?
Kasalanan ko bang kumain ng pansit? Eh gutom ako.
'Wag ka nang lalabas!' (Sino ba naman lalabas ng alas-3 ng madaling araw na masakit ang dibdib?)
sabi ko.. 'Tutor'
'Mommy, tutor'
'ANO??!' Iritable talaga siya.
Naisip ko tuloy.. Di ako love ni mommy. (Bata ampotek)
Tutor... sabi ko ulit. (Kasi mamaya na ako mag-sstart)
Hinihilot niya na ulit ako..
tapos kinuha yung BP ko..
'Uminom ba kayo kagabi?'
umiling ako..
'Abusuhin mo pa yang katawan mo!'
Hindi nga po ako uminom ehh.
Hanep di ba? Namimilipit ka na, sinesermunan ka pa.
Ngayong umaga, dumating si kuya...
at the same time, malambing na din si mommy. Nasa wisyo na ee.
'May, wag ka na kasing maliligo ng madaling araw.'
Eh ang lagkit kayaa, kahit na sabihin mong may aircon.. iba padin pag fresss!
Atchaka, di ako naligo kagabi. Nagpalit lang ako ng damit.
'Alam mo bang 100 over 70 ka?, lowblood ka'
Ehh okay lang.. halos lahat sa tropa maga ganun ganun din ang score sa BP.
Eh di si kuya emeksena!
'Hoy! gusto mo bang magka-leukemia?? Ang bata bata mo pa! Wala na kaming kapatid!'
ANAK NG TIPAKLONG!!
Winner ah!
Para ngang sa tono niya, excited siya eh! Chaka, maka-leukemia naman 'teh!
Di ba pwedeng stressed muna?
Over eh!
Tanggap ko namang magkaka-cancer ako balang araw pero.. hindi cancer of the blood. Lungs, pwede pa..
Di ko din ma-gets kung malabing ba sila o may hidden agenda ee.
CHIIC!
'Under-aged ka pa nga sa ibang mga trabaho tapos ngayon 20 ka palang kung anu-anong sakit na yang meron ka'
Parang hinatulan eh.
Bago ako gum-raduate ng highschool, mayroon nakong mga nararamdamang mga sakit sa dibdib (sana nga dahil lumalaki yung boobs ko eh, pero hindi), sa likod at sa paa. Ayokong magpa-check-up kasi sasabihin nila, sa yosi to. Sus, nevahmind duhkter!
Kagabi, actually, kanina, mga alas-3 ng madaling araw, nagutom ako. Kampante naman ako na may pagkain kasi bertday ni erpats kahapon. Bale, may tirang pansit sa lamesa. At alam kong para sa akin siya.
Eh di ayon, ano pa nga ba? Pag gutom, eh di kumain! Walang diet diet! Kahit mas malaki na yung chan ko kesa sa boobs ko.. WAPAKELS!
Pagkaharap ko ulit sa laptop kong bulok, mejo nakaramdam nako ng paninikip ng dibdib.
Sabi ko sa sarili ko.. 'Ah, tubig lang 'to'
Wala, masakit pa din..
Makapagyosi nga.. (Tanga)
Eh di mas lumala.
Hanggang sa hindi ko na kaya..
Nag-goodnight na ako sa ka-chat ko.
Eh di sabi ko nanaman sa sarili ko.
'Alam ko na, lambing lang 'to galing kay ermats'
'Moooommmy!!!'
eh si mommy tulog na, malamang alas-3 ng madaling araw ee.
'Maaaamy!! Chest pains ulit'
Naiiyak nako, kasi ang sakit talaga.
Parang may nakapatong na 5 Margarette (yung pamangkin ko) sa dibdib ko.
Iniipit ko na yung dibdib ko ng unan, tapos naka-fetus position pa ako.
As in namimilipit ako sa sakit.
Bumangon si ermats.
Aba! Galit (First time!)
'Ano ba naman yan! Anong oras na?'
Sa isip isip ko.. mata-taymingan ko ba yung sakit?
Kasalanan ko bang kumain ng pansit? Eh gutom ako.
'Wag ka nang lalabas!' (Sino ba naman lalabas ng alas-3 ng madaling araw na masakit ang dibdib?)
sabi ko.. 'Tutor'
'Mommy, tutor'
'ANO??!' Iritable talaga siya.
Naisip ko tuloy.. Di ako love ni mommy. (Bata ampotek)
Tutor... sabi ko ulit. (Kasi mamaya na ako mag-sstart)
Hinihilot niya na ulit ako..
tapos kinuha yung BP ko..
'Uminom ba kayo kagabi?'
umiling ako..
'Abusuhin mo pa yang katawan mo!'
Hindi nga po ako uminom ehh.
Hanep di ba? Namimilipit ka na, sinesermunan ka pa.
Ngayong umaga, dumating si kuya...
at the same time, malambing na din si mommy. Nasa wisyo na ee.
'May, wag ka na kasing maliligo ng madaling araw.'
Eh ang lagkit kayaa, kahit na sabihin mong may aircon.. iba padin pag fresss!
Atchaka, di ako naligo kagabi. Nagpalit lang ako ng damit.
'Alam mo bang 100 over 70 ka?, lowblood ka'
Ehh okay lang.. halos lahat sa tropa maga ganun ganun din ang score sa BP.
Eh di si kuya emeksena!
'Hoy! gusto mo bang magka-leukemia?? Ang bata bata mo pa! Wala na kaming kapatid!'
ANAK NG TIPAKLONG!!
Winner ah!
Para ngang sa tono niya, excited siya eh! Chaka, maka-leukemia naman 'teh!
Di ba pwedeng stressed muna?
Over eh!
Tanggap ko namang magkaka-cancer ako balang araw pero.. hindi cancer of the blood. Lungs, pwede pa..
Di ko din ma-gets kung malabing ba sila o may hidden agenda ee.
CHIIC!
'Under-aged ka pa nga sa ibang mga trabaho tapos ngayon 20 ka palang kung anu-anong sakit na yang meron ka'
Parang hinatulan eh.
Sunday, September 25, 2011
Margarette
Anak ng tipaklong!! Ang cute ng pamangkin ko talagaaa!!
Ang Pangalan niya ay MARGARETTE RINOA
Ang tawag ko sakanya Meg
Ang tawag ng lolo niya sakanya Buretret
Kahit ano pang tawag sakanya, aminin na natin na cute talaga siya! Mukha ngang Koreana ee.. Pero, pinay po siya.. at pamangkin ko siya.
Siya syung tipo ng bata na pag nakita mong ngumiti at tumawa sayo.. Erase na lahat ng pagod at worries mo.
Sa kasalukuyan, siya ang definition ng innocence, happiness and simplicity sa akin. Napaka-simpleng buhay.. ma-karga lang ni mommy, solb na.
Makakita lang ng bote ng Gerber, alam na! FOODTIME! Hahahaha! Ang sweet niya sobra. Siya ang anghel ng pamilya.
Mag iisang taon na siya sa susunod na buwan. Ang unang apo ng pamilya ay isang taon na! Excited lahat! Lalao na ang lolo't lola. Di mapakali kung san bibili ng damit! Wapakels na sa presyo ee, basta kay Margarette, lahat! Kaya!
Nakakatakot nga lang.. baka biglang maging spoiled to, katulad ng pag-spoil sa huling unica hija bago siya dumating.
Pero, hindi yan. Lord! Kayo na bahala, hehe.
Madaming pagababago sa pamilya nang dumating si Margarette.
Anjan na yung magliligpit kami ng bahay pag dadating siya..
Lilinisin ang bawat sulok, kulang nalang i-sterilize ang buong bahay.
Namememorize namin ang favorite songs niya. Alam niyo yung 'Three Special Steps' ni Agent Oso? Memorize namin yun! Kaming tatlo magkakapatid, sasayaw ng sabay sabay, mapatawa lang siya o mapatahan lang sa pagiyak.
Isa pang patok yung 'Hotdog Dance' ng tropa ni Mickey Mouse! HAAHAHA! Ang cute cute niya!
At! napapasayaw niya kami ah! Exclusive entertainers kami ni Margarette, ang bayad.. tumawa lang siya.
Minsan nagkasakit siya, at labas-pasok sa ospital... lungkot na lungkot kaming lahat. Di na ako sumasama sa ospital kasi ayokong makita yung pag-injection sa kanya.. Si mommy din, lungkot na lungkot lalo. Kaya isang araw...

Mommy: Tara, rosary tayo para kay Margarette
Kuyas and me: Okay po.
GANUN! Basta may 'Para kay Margarette'. Umu-okay ang lahat. Eh kami pa naman si tamad mag-rosary. Pero nung time na yun, heartlfelt talaga ang bawat Hail Mary..
Nakakatuwa ang mga baong saya samin.
Super cute pa!
Kaya naman na-conclude na namin ng isa kong kapatid na...
Nakakapressure magka-anak.. ang cute ni Meg e.
HAHAHAHAHA!! Totoo!
Ang Pangalan niya ay MARGARETTE RINOA
Ang tawag ko sakanya Meg
Ang tawag ng lolo niya sakanya Buretret
Kahit ano pang tawag sakanya, aminin na natin na cute talaga siya! Mukha ngang Koreana ee.. Pero, pinay po siya.. at pamangkin ko siya.
Siya syung tipo ng bata na pag nakita mong ngumiti at tumawa sayo.. Erase na lahat ng pagod at worries mo.
Sa kasalukuyan, siya ang definition ng innocence, happiness and simplicity sa akin. Napaka-simpleng buhay.. ma-karga lang ni mommy, solb na.
Makakita lang ng bote ng Gerber, alam na! FOODTIME! Hahahaha! Ang sweet niya sobra. Siya ang anghel ng pamilya.
Mag iisang taon na siya sa susunod na buwan. Ang unang apo ng pamilya ay isang taon na! Excited lahat! Lalao na ang lolo't lola. Di mapakali kung san bibili ng damit! Wapakels na sa presyo ee, basta kay Margarette, lahat! Kaya!
Nakakatakot nga lang.. baka biglang maging spoiled to, katulad ng pag-spoil sa huling unica hija bago siya dumating.
Pero, hindi yan. Lord! Kayo na bahala, hehe.
Madaming pagababago sa pamilya nang dumating si Margarette.
Anjan na yung magliligpit kami ng bahay pag dadating siya..
Lilinisin ang bawat sulok, kulang nalang i-sterilize ang buong bahay.
Namememorize namin ang favorite songs niya. Alam niyo yung 'Three Special Steps' ni Agent Oso? Memorize namin yun! Kaming tatlo magkakapatid, sasayaw ng sabay sabay, mapatawa lang siya o mapatahan lang sa pagiyak.
Isa pang patok yung 'Hotdog Dance' ng tropa ni Mickey Mouse! HAAHAHA! Ang cute cute niya!
At! napapasayaw niya kami ah! Exclusive entertainers kami ni Margarette, ang bayad.. tumawa lang siya.
Minsan nagkasakit siya, at labas-pasok sa ospital... lungkot na lungkot kaming lahat. Di na ako sumasama sa ospital kasi ayokong makita yung pag-injection sa kanya.. Si mommy din, lungkot na lungkot lalo. Kaya isang araw...

Mommy: Tara, rosary tayo para kay Margarette
Kuyas and me: Okay po.
GANUN! Basta may 'Para kay Margarette'. Umu-okay ang lahat. Eh kami pa naman si tamad mag-rosary. Pero nung time na yun, heartlfelt talaga ang bawat Hail Mary..

Super cute pa!
Kaya naman na-conclude na namin ng isa kong kapatid na...
Nakakapressure magka-anak.. ang cute ni Meg e.
HAHAHAHAHA!! Totoo!
Subscribe to:
Posts (Atom)